Cooler Master CK550 V2

Mocht je op zoek zijn naar hoogwaardige game-waar zónder overdreven hoge prijskaartjes, dan ben je bij Cooler Master aan het juiste adres. Met de CK550 kwam anno 2018 al een stevig, mechanisch toetsenbord uit hun Taiwenese fabrieken gerold, welke nu van een budegettaire sequel wordt voorzien; de Cooler Master CK550 V2.

Deze tweede versie laat zich huizen in grofweg hetzelfde ontwerp, maar pakt uit met een ander setje schakelaars én een leuk polssteuntje voor erbij. De reeds gemaakte belofte blijft echter bestaan; lekker veel luxe voor de gamer, maar dan met een vinger op de knip.

Geen uitbundige gekkigheid dus, wél een full-size, full-RGB toetsenbord op budget. Zit je dan voor slechts 79,99 euro (of 69,99 euro voor het tenkeyless CK530 V2-broertje) al gebakken met alles wat een gamer kan wensen?

Een veelbelovend vervolg

Full disclosure: ik was al een groot fan van wat de CK550 aanvankelijk introduceerde. Cooler Master zet doorgaans ontzettend fraai spul op markt, ook (of juist) wanneer die schappelijk geprijsd is. De originele CK550 en CK530 pronkten al met die betaalbare bouwkwaliteit, terwijl ze maar weinig inleverden op veelzijdige luxe.

Die budgettaire zet was klaarblijkelijk een succes, waardoor nu dus een vervolg in het leven wordt geroepen. En daar begint voor Cooler Master een spelletje “don’t change a winning concept”. Enerzijds wil je immers vernieuwen en verbeteren, anderzijds is het belangrijk dat je die winnende formule niet de nek omdraait.

Dus, wat is er allemaal veranderd? In het kort: niet bijzonder veel. Tenminste, zo lijkt het misschien op het eerste oog — afgezien van de iets zakelijkere tekens op de keycaps…

Cooler Master CK550 V2 – Technische specificaties

• Form factorFull-sized mechanisch gaming-toetsenbord
• SwitchesTTC/Trantek KS4A (lineair, “tactile” of “clicky”)
• Actueringskracht45g (lineair/tactile) of 60g (clicky)
• Travel tot activatie2,0 millimeter (lineair/tactile) of 2,2 millimeter (clicky)
• Totale travel4,0 millimeter
• Levensduur switches50 miljoen aanslagen gegarandeerd
• Lay-out Volledig QWERTY, extra (media)functies onder Fn-laag
• Anti-ghosting N-key rollover
• Frequentierespons 1000 Hertz ultrapolling
• Responstijd 1 milliseconde
• Aansluiting USB-A
• Kabel Rubberen sleeve, 1.8 meter, vast
• Drivers Cooler Master Portal (optioneel)
• MCU 32 bit ARM Cortex M3
• Opslag 512 KB, vier profielen
• Verlichting Per-key full-RGB backlighting
• KeycapsABS-plastic met laserets
• Constructiemateriaal Geborsteld aluminium, kunststof
• Afmeting 460 x 135 x 41 millimeter (breedte x diepte x hoogte)
• Gewicht Circa 908 gram (exclusief kabel)
• Extra’s WR530 polssteun, keycap puller

Meer voor minder

De grootste toevoeging — in letterlijke vorm — blijkt de polssteun die nu inbegrepen wordt met de CK550 v2. In dit geval blijkt dat niet zo zeer eentje die heel chique aan of onder het toetsenbord zelf klikt, maar een losse, dik stoffen matje. Handig, want dat maakt het dat de steun makkelijker naar wens te (her)plaatsen is.

Toevallig is dat jersey-achtige matje precies een product dat Cooler Master al langer los verkoopt; de MasterAccessory WR530. Een prima match, gezien die qua breedte perfect aan lijkt te sluiten op de body van de CK550.

De polssteun an sich is niet enorm noemenswaardig in overkomen of gevoel, maar het vormt een leuk extraatje “voor ernaast”. Iets wat, zeker voor deze prijs, toch op zijn minst een comfortabel gebaar vormt.

En ja, dat gebaar weet ook prima te overtuigen. Het zal ongetwijfeld niet langer meegaan dan het stevige toetsenbord, maar dit biedt gedegen comfort. Een comfort dat polsen — in ieder geval die van mij — beter tegemoet komt dan de kunststoffen klikplaten waar veel duurdere toetsenborden bijtijds mee uitpakken. Ik kijk naar jou, Corsair.

Gesjoemel met de succesformule

Chique extraatje daargelaten, heeft Cooler Master wel degelijk gesjoemeld met de succesformule. Globaal gezien is de bouw misschien identiek aan die van de voorganger, maar de CK550 V2 blijkt uitgerust met “vernieuwde schakelaars”.

En dat is waar ik een vraagteken of twee op voel komen. De originele CK550 beschikte immers al over de betaalbare “Chinese Cherry MX-klonen” van Gateron, welke sindsdien enkel meer geprezen worden door pc-gamers at large. Gaterons bijna identieke switches zijn een tikkeltje goedkoper, maar leveren dezelfde precisie en duurzaamheid als hun inspiratiebronnen.

Anno 2018 dachten we daar misschien anders over, maar inmiddels staat Gateron hoog in het vaandel bij menig toetsenbordliefhebber, zeker tegenover hun lagere prijspunt. Waarom wisselen we juist die nu dan in?

De invaller blijkt een fabrikant die Cooler Master niet duidelijk te koop zet in het marketingmateriaal; het Chinese TTC, soms Trantek Co. genoemd. Los van hun anonimiteit komen deze schakelaars net zo goed in drie verschillende smaken (lineair, “tactile” of “clicky”), zijn ze voorzien van stevige stabilizers én garanderen ze de inmiddels gestandaardiseerde 50 miljoen aanslagen. Maar of de TTC’s ze net zo overtuigend voelen als de Gaterons? Daar heeft het internationale toetsenbordtribunaal nog geen unanieme uitspraak over gedaan…

Schakelaars in de schuur

In het geval van de vroeg verstuurde review sample spreken we over de lineaire switch, die naar Cherry MX’ norm in het rood gehuld is. En — dit kan aan mij liggen, maar — ik vind ze toch schraler aanvoelen dan hun inspiratiebron.

Nu kan het zijn dat mijn vingers toetsen anders zijn gaan ervaren over verloop van twee jaar tijd, maar de lineaire schakelaar hier is veruit de minst lineaire die ik tot dusver aan heb mogen slaan. Bijtijds schuren de switches en keycaps nogal met de behuizing, met soms zelfs een voelbare bump verstopt in de travel distance.

Mocht je volledig onbekend zijn in de diepgaande wereld van schakelaars; dat voelbare drempeltje is kenmerkend voor “tactile” schakelaars. Doorgaans proberen lineaire schakelaars hun reisje naar de bodem juist zo wrijvingsloos mogelijk te houden — waar deze nieuwe invallers soms rijk zijn aan voelbare schuring. In ieder geval als je er ook daadwerkelijk naar op zoek gaat.

Binding, waar je het niet zoekt

De frictie in de TTC-schakelaars heeft tot gevolg dat sommige toetsen heel vluchtig “blijven plakken” op hun positie — een ongewenst verschijnsel wat binding genoemd wordt. Dat gebeurt lang niet altijd, maar in het geval van de “oude, vertrouwde” Gaterons gebeurde het, nou ja, gewoon helemaal niet. In ieder geval niet in een mate waar het mij daadwerkelijk opviel.

Benieuwd naar meer voorbeelden van de schakelaars en hun schuring? In de CK550 V2 video-review wordt meer beeldend materiaal daarover getoond.

Nogmaals; al dat mechanische geneuzel is een kwestie van smaak. Het is een gevoel dat in veel gevallen afgetraind moet worden, eer je er iets aan hebt. Mocht je als gamer je eerste stappen zetten richting mechanische toetsenborden, dan is de kans klein dat je de schuring van de schakelaars überhaupt merkt. De kans dat je er daadwerkelijk ergernis in vindt, is nog vele malen kleiner.

Maar toch, het moet gezegd worden. Wie op zoek is naar een soepele, lineaire switch, is waarschijnlijk toch beter af met de eerste CK550 — of in ieder geval iets wat van betere huizen komt.

Optioneel is er de mogelijkheid om de toetsenbordschakelaars in te vetten, maar dat is al helemáál een langdradig karwei waar alleen het hoogste echelon van toetsenbord-snobs aan begint. Getekend; de gast die overweegt de sprong in dat peperdure drijfzand te maken.

Meer dan genoeg mogelijkheid

Goed, los van de pretentieuze klikjes en klakjes, blijft de vernieuwde CK550 bovenal een fraaie plank. Het baadt niet per se in vernieuwende toeters en bellen, maar het biedt fraaie bouwkwaliteit te over.

Met een geborsteld aluminium bovenplaat, “zwevende” toetsen en loeifelle RGB-verlichting zou je bijna denken dat dit allesbehalve een budgettair product is. Afgezien van de optionele regenboogverlichting, schittert het in een vrij ingetogen ontwerp. Echt subtiel is anders, maar het is ook geen absurde circusattractie.

Waar het ertoe doet, overtuigt de CK550 kwalitatieve afwerking. Qua stabiliteit doet dit vrijwel nergens onder aan de hoogste prijsklasse letterplanken — afgezien van misschien een gewoven (of modulaire) USB-kabel.

Daarbovenop komen dan de rijkelijke keuze in RGB-profielen, het on-board geheugen en de focus dat alles te kunnen bedienen zónder enige software. Dat laatste bleek een pijler die het origineel al veel goeds bracht.

Aan de hand van legio toetsencombinaties is het mogelijk om de CK550 te voorzien van allerlei uitbundige lichtprofielen en zelfs macro-programmeringen. Het afstellen zelf is even wennen, maar het biedt snelle resultaten voor gamers die geen al te gekke instellingen zoeken, laat staan overbodige extra software.

Bezuinigen op besturing

Er zou wel degelijk een stuk software voor de de CK550 V2 onderweg zijn (aldus de productpagina), maar die was in het geval van deze vroege sample nog niet beschikbaar. Mocht die echter in de lijnen van het Cooler Master Portal vallen, dan voorspel ik weinig revolutionairs.

Cooler Masters reeds bestaande software omzeilt vaak wat gepriegel met knoppencombinaties, maar het levert ook niet veel meer dan dat. Wat preciezere lichtinstellingen, een paar macro-menuutjes; that’s it.

Mocht je echt veelzijdige software hoog in het vaandel hebben, dan merk je wel dat dit een factor is waar Cooler Master duidelijk blijvend op bespaart. Absurde lichtsyncronisatie of ultiem specifieke knoppenkoppelingen ga je hier niet snel vinden. Misschien gooit Cooler Master dat roer (mogelijk later) om met de CK550 V2, maar ik zou er niet op rekenen.

Een ander stukje luxe wat je niet op de CK550 v2 aan zal treffen, zijn dedicated media controls. Voor de gamer sowieso minder belangrijk, maar mediaknoppen zijn in dit geval enkel te vinden onder de Fn-laag van andere toetsen. Dat schaal ik echter onder een klein verlies in luxe; eentje die, zeker gezien de prijs, gemakkelijk goed te praten is.

Een tweede budget-beest?

Al met al levert het Cooler Master CK550 V2-toetsenbord (en diens kleinere CK530-broertje) wederom meer voor minder. Ook deze tweede editie overtuigt met veel mogelijkheden en luxe in legio, tegenover een bijzonder schappelijk prijspunt.

De polssteun is zonder twijfel een comfortabele toevoeging aan de succesformule, maar de andere V2-vernieuwing blijkt minder overtuigend. De keuze om bekroonde schakelaars in te ruilen voor nauwelijks bewezen “kopietjes”, zal lang niet iedereen kunnen bekoren. In ieder geval de invallende lineaire switch voelt als een stap omlaag van het origineel, puur door de wisselvallige schuring die deze creëert.

Mocht je dus de soepelste schakelaars blieven, dan ben je beter af met de eerste CK550. Zoek je gewoon een betaalbaar, mechanisch toetsenbord met zo veel mogelijk luxe, dan zit je gebakken met de CK550 V2. Want laten we wel wezen, een ferm mechanisch toetsenbord én een prettig polssteuntje; wat wil je nog meer voor acht tientjes?