Featured Video Play Icon

review

Razer Huntsman V2 Analog

Paradepaardje krijgt vervolg met nét wat meer diepgang

Tom Kauwenberg

 |

14 april 2022

Razers premium toetsenbord heeft een vervolg: de Razer Huntsman Analog V2. Met nette aanpassingen en analoge toetsen belooft het tweede deel aardig wat verbetering, maar het komt wel met een flinke vraagprijs. In hoeverre maakt dit mechanische vlaggenschip het verkooppraatje waar?

 

De Razer Huntsman Analog V2 is geprijsd op 269,99 euro — zo om en nabij de hoogste adviesprijs voor een toetsenbord. In ruil voor dat recordbedrag krijg je in essentie een luxer uitgeruste en analoge Huntsman Elite terug. De prijstoename zit ‘m vooral in de inclusie van Razers eigen PBT-keycaps, beter kabelmanagement en het concept dat de toetsen nu diepgang voelen.

Voordat we dieper ingaan op dat ambitieuze analoge concept, kijken we eerst even naar wat er wezenlijk verandert met dit vervolg.

Razer Huntsman V2 Analog – Technische specificaties

  • Form factorFull-size (TKL) toetsenbord
  • SwitchesRazer Analog Optical (Lineair)
  • Actueringskracht45g (linear, tactile of clicky)
  • Travel tot activatie1,5 tot 3,6 millimeter
  • Totale travel4,0 millimeter
  • Levensduur switches100 miljoen aanslagen gegarandeerd
  • Lay-out Full-size ANSI, extra media-controls
  • Anti-ghosting N-key roll-over
  • Frequentierespons 1000 Hertz ultrapolling
  • Aansluiting USB-C + USB-A 3.0 (Passthrough)
  • Kabel USB-C, gevlochten sleeves, 1.8 meter
  • Drivers Razer Synapse 3 (optioneel)
  • On-board geheugen Hybrid storage, 5 keybind-profielen
  • Verlichting Per-key full-RGB backlighting + sideglow
  • KeycapsRazer Doubleshot PBT
  • Constructiemateriaal Kunststof, mat aluminium
  • Afmeting 365 x 135 x 40 millimeter (breedte x diepte x hoogte)
  • Extra’s USB-C-adapter, magnetische RGB-polssteun

 

Huntsman in vorm

Laten we wel wezen: de originele Huntsman mocht er wezen. De Huntsman Elite introduceerde Razers prettige opto-mechanische switches en bleek een gedegen vlaggenschip voor een nieuwe generatie. De stijl was simpel, maar op alle fronten voelde het toetsenbord stevig en verfijnd.

Zelf heb ik het origineel jarenlang met plezier gebruikt. Niet voor niets was de Razer Huntsman Elite het voorbeeld voor mijn gids over het schoonmaken van toetsenborden. Dat vehikel heeft wat gezien, maar bleef altijd prettig presteren. Mijn enige, minieme kanttekening was het priegelige volumiewiel, welke jammer genoeg ook op dit vervolg weer terugkeert.

De Razer Huntsman V2 Analog zonder polssteun.

De Huntsman V2 laat het strakke en stevige chassis grotendeels intact, maar herziet bijvoorbeeld wel de magnetische en verlichte polssteun, die nu geen eigen USB-poort meer benodigd. Ook is de polssteun nu volledig van fraai nepleer, zonder de soms onhandig harde randjes van de originele Huntsman. Het zijn aanpassingen van dat kaliber wat de V2 van het origineel onderscheidt in vorm. Lees: prettige tweaks, maar geen revolutionaire sprongen.

Kabelmanagement, verbeterd?

Zo brengt de Huntsman V2 ook een USB-passthrough terug naar Razers vlaggenschepen. Het origineel kon, waarschijnlijke mede door het klungelige USB-management, geen apparatuur doorlussen. In dit vervolgdeel zit een mooie USB 3.0-poort verwerkt, die via een eigen kabel met een pc of console communiceert. De terugkeer van dit soort passthrough misstaat de nieuwe generatie luxeproducten allerminst.

Het gehele toetsenbord, inclusief RGB-polssteun, wordt ditmaal aangesloten per USB-C-verbinding — dan wel via de meegeleverde USB–A-adapter. Op zich netjes geregeld, maar het blijft jammer dat de kabel aan de toetsenbordzijde nog altijd niet los te koppelen is. Beide kabels zitten stug vast aan de bovenzijde van het chassis en kunnen aardig wat clutter op het bureablad veroorzaken. Zeker voor gebruikers die de USB-passthrough weinig willen benutten, oogt het onnodig log.

Bovenaanzicht van de Razer Huntsman V2 Analog, inclusief magnetische polssteun

Het kabelmanagement van de Huntsman V2 is alleszins slimmer geregeld, maar het is verre van perfect. De dikke en vooral vaste kabels hadden we toch liever in het verleden gelaten, zeker voor deze hoofdprijs. Een beetje luxetoetsenbord komt tegenwoordig met los te koppelen kabels — en Razer weet dat. Hoe de keuze op deze logge verbinding is gevallen, blijft een raadsel.

Prachtschakelaar krijgt meer diepgang

Maar dan, die schakelaars. Dat is waar de echte sprong volgens Razer ligt; zie alleen al de ‘Analog’-noemer van deze Huntsman. Met ingang van dit model heeft Razer diens al prettige opto-mechanische schakelaar uitgerust met analoge diepgang, waarin wat fraaie voordelen schuilen.

In tegenstelling tot traditionele switches kunnen Razers nieuwe klikkertjes meer voelen dan alleen “uit” of “aan”. Over de span van 1,5 millimeter en 3,6 millimeter leest de laser af hoever een toets wordt ingedrukt. Die diepgang kun je gebruiken om, net als een joystick, harder of zachter te wandelen in een game, maar ook om je eigen actueringspunt voor de schakelaar in te stellen.

Razers eigen Opto-Mechanical Switches met analoge diepgang.

Partijen als Wooting experimenteren al langer succesvol met analoge schakelaars — en heel eerlijk: dat doen ze beter dan Razer. De analoge diepgang is voor Razer nog nieuw en niet per se iets waar ze veel middelen op in lijken te zetten. Razers beloofde emulator van een controller werkt niet bijzonder verfijnd, waar Wooting je gemakkelijk deadzones en actueringcurves in laat stellen. In zaken als dubbele keybindings lijkt Razer meer te willen betekenen, maar ook dat gaat allemaal wat soepeler bij de Nederlandse concurrent.

Het bepalen van je eigen activatiepunt geeft de Huntsman V2 Analog alsnog veel bestaansrecht; voor zowel gaming als typgemak is het heerlijk om zelf een lichte of zware tast in te stellen. Als je vooral dát zoekt, dan voldoet de Huntsman V2 aan zijn analoge belofte. Voor meer precisie en leukere toepassingen van het analoge concept, verdient Wooting vooralsnog de voorkeur.

Soepel en stevig in de tast

Desalniettemin mag Razer alsnog geprezen worden voor een uitzonderlijk prettige schakelaar. Los van analoge toepassingen is en blijft de opto-mechanische switch een plezier om te gebruiken. De lineaire schakelaar — eigenlijk een must voor het analoge concept — zijn zo om en nabij de soepelste op de markt van geassembleerde, mechanische toetsenborden.

Vooraanzicht van de Razer Huntsman V2 Analog.

De aanslag van Razers schakelaars is soepel en responsief, terwijl de knoppen zelf ook stevig gebouwd zijn. Middels een stabilisator op elke schakelaar zitten de toetsen stuk voor stuk strak op hun plek, waardoor stroeven aanslagen efficiënt vermeden worden. Elke tik voelt gedegen, zeker wanneer je vingers goed afgesteld zijn op je eigen actueringspunt. Combineer je dat met het rigide chassis en de ferme polssteun, en je hebt een vertrouwde thuisbasis voor je handen. Alles aan de Huntsman V2 voelt ferm.

Wel is het toetsenbord van nature vrij luidt. De omvangrijkere en krachtigere switches kunnen, in combinatie met de dikkere PBT-keycaps, nogal een galm creëren. Van een lichte keyboard ping is geen sprake, maar een onprecieze typsessie kan klinken als een rammelende bak Duplo. Wees opgepast en train die vingers snel, mocht je ‘s nachts niemand wakker wil denderen.

Dikke keycaps dimmen RGB-schijnwerpers

De dikkere PBT-keycaps zijn sowieso een mooi gebaar richting de consument. Vergeleken met het traditionele ABT-plastic zijn de knoppen steviger en duurzamer dan ooit. Zo’n inclusie gaat goed samen met een premium-toetsenbord. Jammer is wel dat Razers eigen PBT-keycaps geen hoge ogen gooien wat betreft het doorlaten van verlichting. En verlichting is juist wat Razer zo Razer maakt.

Doordat de PBT-keycaps double-shot gegoten zijn, schijnt er wel wat licht door de belettering, zij het gigantisch zwak. Op selecte vlakken komt het licht gemarmerd door, terwijl PBT-keycaps van andere partijen evenredig helder doorschijnen. Kijk je alleen al naar de keycaps die bijvoorbeeld een Ducky meelevert en het verschil is significant. Op dat front heeft Razer nog wat te leren, willen ze topkwaliteit leveren.

Alsnog voelen de keycaps stevig, met een prettige textuur bovendien, maar ze dimmen Razers voornaamste schijnwerper. Wie een felle Chroma-verlichting waardeert, kan beter voor andere keycaps kiezen.

Software meer digitaal dan analoog

Los van de ietwat gedimde lampjes, staat Razer er wel sterk voor wat betreft software-integraties. Razer Synapse is soms wat log door diens vele facetten, maar de groene gigant is veruit het beste in RGB-profielen gemakkelijk opstellen en synchroniseren. Zo laat je in een handomdraai allerlei golven en profielen doorschijnen op de switches, alsmede de sideglow op het toetsenbord en de polssteun.

Geanimeerde afbeelding van verschillende Razer Synapse 3-functies

Qua analoge mogelijkheden zet Razer Synapse niet al te veel lijntjes uit, maar het aanbod is voldoende. Elke toets kan afzonderlijk voorzien worden van een actueringspunt of dubbele toetsenkoppeling, zonder al te veel gehannes. Doordat er meerdere profielen op het on-board geheugen te laden zijn, blijken er genoeg mogelijkheden om snel door te schakelen naar eventuele andere analoge instellingen, actueringspunten of keybinds.

Voor de controller-integratie en andere, niche-gerichte analoge functies hapt Razer Synapse wel stof. Het Wootility van Wooting is, zoals eerder aangestipt, gewoon simpeler in gebruik, met veel meer geavanceerde opties bovendien. Voor Razer blijft het maar de vraag hoever ze de analoge visie nog door willen duwen; wie weet is dit het eindstation al.

Conclusie

De Razer Huntsman V2 Analog is in veel opzichten een fraaie verbetering van de originele Huntsman, maar het is wel een aparte. Voor een ogenschijnlijk minimale upgrade, vraagt Razer wel bijzonder veel voor het nieuwe premium-toetsenbord. Tegemoetkomingen als een ietwat verbeterde kabelbom en stuggere keycaps zijn nobel ingestoken, maar ze getuigen nog niet van ultieme luxe. Dat terwijl een adviesprijs à 269,99 euro meer suggereert.

Razers insteek om schakelaars nu ook van analoge functionaliteiten te voorzien, mag wel geprezen worden. Misschien loopt het merk daar nog achter op vroege voorvechters, maar de resultaten in gaming en typgemak zijn een gegeven. Met een al gedegen schakelaar, stevig chassis en nu ook diepere input vormt het een interessant totaalpakket. De vraag is vooral of een eigen actueringspunt in kunnen stellen een meerprijs van circa honderd euro waard is.

Razer Huntsman V2 Analog

Even zonder al te veel diepgang...

Wat kost Razers recente vlaggenschip?

De adviesprijs bedroeg oorspronkelijk een stevige 269,99 euro.

Wat krijg je daarvoor terug?

Razers meest luxe en vooruitstrevende toetsenbord ooit.

Wat doet het goed?

Razer optische schakelaars blijven subliem, maar ook het toetsenbord zelf is een blok degelijkheid.

Wat kan beter?

Het analoge concept voelt vooral als een 'experimentje', maar ook het kabelmanagement en letterverlichting schiet tekort voor de hoge prijs.

Voor wie is dit vlaggenschip geschikt?

Zij die geen genoegen willen nemen met de al ontzettend fraaie, originele Huntsman.