Wooting One

Gaming-gerelateerde producten doen steevast hun best gamers te bekoren met dezelfde specificaties en schreeuwerige form factors, maar ze schitteren weinig met innovatie. Producten die écht een stapje verder gaan, zijn de uitzondering. In het geval van toetsenborden klinkt die waarheid harder als geen ander.

Rondom mechanische kunde is de keuze al jarenlang reuze, maar de wetenschap dat een preciezere schakelaar prettigere resultaten levert, is allesbehalve nieuw. Waar blijft dan toch de volgende stap voor de knoppen onder onze vingers?

Hollandse glorie

Het Nederlandse Wooting is de partij die de vraag beantwoordt: met letterlijke diepgang. Waar een toetsenbordschakelaar normaliter enkel in aan of uit denkt, voorziet de Wooting One (later ook gevolgd door de Wooting Two) dezelfde sensor van analoog vermogen. In andere woorden: de toets weet niet alleen óf die ingedrukt wordt, maar ook hoever.

Dat klinkt misschien overbodig voor de gemiddelde consument, maar voor de gamer opent het een wereld van mogelijkheden. Tenminste, als je de tijd en moeite wil investeren om de gewenste resultaten terug te zien in je games.

Alle touwtjes in handen

Het ziet er misschien basaal uit, maar onder de Wooting One’s (en simpelweg iets grotere Wooting Two’s) subtiele voorkomen schuilt aardig wat innovatie. Vernieuwing op het gebied van technologie dus, maar voor de gamer ook vernieuwing op het gebied van tweakbaarheid.

Waar het gemiddelde gaming-toetsenbord zich enkel laat aanpassen door wat RGB-verlichtingsprofielen of de optionele polssteun, geeft Wooting je alle analoge touwtjes in handen. Van de kleurtjes tot aan de software; alles is aanpasbaar, alles is open-source.

Elk van de unieke Flaretech-schakelaars is daarmee naar eigen hand aanpasbaar. Gedraagt deze toets zich als een toets of een analoge trekker? Wanneer activeert welk signaal precies? Wat gebeurt er naarmate de knop dieper wordt ingedrukt? Hoe zit het met de kleurtjes? Wooting laat je alles zelf beantwoorden, mocht je dat willen.

Wooting One – Technische specificaties

• Switches Opto-mechanische Adomax Flaretech “Prism” (lineair of clicky, 55 cN)
• Gevoeligheid  255 drukpunten (8bit) tussen 1.5 en 3.6 mm afstand
• Duurzaamheid  100 miljoen aanslagen levensspan gegarandeerd
• Layout  Tenkeyless QWERTY (87/88 toetsen)
• Anti-ghosting  N-key rollover
• Frequentierespons 1000 Hertz ultrapolling
• Aansluiting Los te koppelen micro USB-kabel
• Kabelmanagement driewegsgoot
• Drivers Wootility
• Opslag On-board storage voor 4 profielen
• Verlichting Per-key RGB backlighting
• Constructiemateriaal AL5052 aluminium plaat, kunststof
• Verstelbaar Optioneel uit te klappen kickstand
• Afmeting 369 x 161 x 41 millimeter (breedte x diepte x hoogte)
• Gewicht Circa 800 gram (exclusief kabel)
• Extra’s 4 reserve- en 4 alternatieve switches, switch- en keygrabber inbegrepen

In wezen verschillen de Flaretechs in hun tast niet bijzonder veel van je reguliere Cherry MX-schakelaars; hun specifieke gevoel werd immers gebaseerd op Cherry’s iconische rode en blauwe schakelaars. De leek zal nauwelijks verschil opmerken, maar een getrainde hand voelt mogelijk nét dat 5 tot 10 cN zwaardere verschil. De rest van de travel is daarbij wel botertje zacht, met een hilarisch lage responstijd bovendien.

Voor de specifieke bouw van de switch (en het onderliggende sensorpaneel) verwijs ik graag door naar de gedetailleerde ontleding van toetsenbordheld Thomas Ran, die de Wooting One bijna wetenschappelijk weet te benaderen. Voor de gemiddelde gamer is vooral interessanter hoe de schakelaars innovatief ingezet worden. Met behulp van Wootings eigen software, Wootility – bonuspunten voor de woordspeling – zet je het gedrag van de unieke klikkertjes naar eigen hand.

Natuurlijk, bij aankoop dien je wel eerst aan te geven of je gaat voor lineaire of clicky schakelaars, maar ook die zijn gemakkelijk hot swappable gemaakt – zelfs vier reserve én vier van de andere schakelaars zijn meegeleverd, indien je daarmee wilt experimenteren.

Moeizaam op maat te maken?

In die zin zou ik de Wooting One beschrijven als niet alleen een van de meest vooruitstrevende toetsenborden. Zonder twijfel is dit ook een product dat meters maakt op personificatie richting de eindgebruiker.

Elk ander gaming keyboard stelt je misschien in staat zich te doen kleuren met jouw voorkeur (en misschien een macro of twee), terwijl een Wooting-toetsenbord voelt alsof het echt een extensie van je eigen voorkeuren is. Niet alleen wat betreft kleur dus, maar des te meer qua mogelijkheden.

Mits je er de tijd insteekt, tenminste.

Dat is waar de valkuil van Wootings strategie ligt. Een beetje toetsenbord-liefhebber heeft misschien grootse plannen voor al die potentie, maar aan die visie moet wel actief gesleuteld worden. Zo niet, dan blijf je voor 139,99 euro alsnog met een relatief basaal letterplankje zitten. Absoluut geen verkeerd toetsenbord voor de prijs, maar de ware potentie blijft beperkt.

Wie alles uit de One of Two wil halen in een paar relevante spellen, dient dus zeker een avondje tweaken in te roosteren. Wootility is daarin vrij overzichtelijk en gebruiksvriendelijk (later optioneel zelfs, met behulp van het on-board geheugen), maar zelfs dán vergt het nog de nodige uurtjes aan voorspel.

Wil je dat je selectieve toetsen reageren als het pookje van een controller? Dat kan, maar het kost je moeite. Niet alleen heeft vrijwel elk spel een handgemaakt profiel op het toetsenbord nodig, ook datzelfde spel moet mogelijk weer geconditioneerd worden om je hybride controller-toetsenbord te begrijpen.

Om nog maar niet te spreken over games waarin je misschien on the fly zou willen wisselen tussen digitale en analoge input – denk aan de wissel tussen te voet en voertuig, in bijvoorbeeld PlayerUnknown’s Battlegrounds of Grand Theft Auto.

Vernieuwing voor de fijnproever

Wootility schiet je tegemoet met legio gecureerde profielen van diens behulpzame gemeenschap aan gebruikers, maar zelfs dán is het niet bepaald plug and play. Voor bijvoorbeeld PlayerUnknown’s Battlegrounds is de scheiding over twee verschillende modi vereist, terwijl ook in het spel zelf legio aanpassingen gedaan moeten worden, eer het spel begrijpt wat je precies wil en hoe.

En toch kun je er niet omheen: de Wooting One is veruit het interessantste gaming-toetsenbord van de afgelopen jaren. Misschien niet per se geschikt voor iedereen, maar dubbel en dwars voor de eindgebruikers die juist smullen van wat duurzame tweakbaarheid. Het mag wat kosten – tijd, voornamelijk – maar je krijgt daadwerkelijk iets nieuws.

Subliem (en) subtiel

Wat dat betreft is het ook absoluut geen schande dat Wooting hun One en Two, naast diens unieke vernieuwingsfactor en wat verplicht RGB-mogelijkheden, bijzonder subtiel heeft gehouden. Een stevige, aluminium-kunststofbehuizing en wat kabelmanagement is voorhanden, maar de nadruk ligt duidelijk op de schakelaars.

Logisch ook, want die schakelsysteempjes zijn legendarisch soepel én dienen langer mee te gaan dan reguliere mechanische schakelaars.

Geen gekke extra toetsen dus of een overdreven gaming aesthetic, bij Wooting draait het vooral om wat voor draai jijzelf aan het product wilt geven, niet de fabrikant. Het geheel is bijzonder doeltreffend in een soort simpelheid; een lichtgewicht keyboardje, met potentie te over.

Pretentieus als dat misschien mag klinken, maakt die insteek de eerste twee Wooting-toetsenborden wel eigenzinniger dan je gemiddelde gaming-toetsenbordenconcurrent. Klein pakketje, krachtige prestaties. Dat verkies ik boven meer van hetzelfde –  wat extra nieuwe lampjes of tenenkrommend design.

Tegelijkertijd is dat ook de reden dat ik nog altijd verliefd ben op het kleine krachtpatsertje. Nu nog maar hopen dat de visie van de Wooting One en Two meer voeten in de aarde krijgen, opdat de industrie eens echt vooruit kan met nieuwigheden als deze.