Nintendo maakt eindelijk mooie Switches

Laat me bekennen: ik ben een sucker voor speciale edities van apparatuur en hardware. Tenminste, als het goed gedaan is. Nintendo heeft daarin een ijzersterk repertoire, met legio gelimiteerde consoles en controllers die briljant inspelen op specifieke franchises. Van de klassieke Donkey Kong-variant van de Nintendo 64, tot en met de Minecraft-editie van de New Nintendo 2DS XL — de catalogus barst van de iconische apparaten.

Maar de Nintendo Switch? Daar lijkt de Japanse game-gigant maar in mondjesmaat overtuigend in exclusieve variaties. Een prachtconsole als geen ander, die bijna drie immens succesvolle jaren in hetzelfde jasje gehuld werd. Zonde, want juist dit apparaatje draag je mooi overal mee naartoe.

Toegegeven, bijtijds werd een kleurrijk setje nieuwe Joy-Con-controllers uitgerold, maar daar bleef het ook bij. Van briljante, speciale edities is deze generatie amper sprake.

Tot deze maand dan. Het heeft Nintendo maar een dozijn first-party kaskrakers gekost, maar met Animal Crossing: New Horizons heeft de Switch voor het eerst een legendarisch goed likje verf gevonden.

Meer dan een simpele bundel

De Animal Crossing-editie van de Nintendo Switch is alles wat je van een mooie “Limited Edition” zou wensen. Een volwaardig model van de console met sfeervolle insteek én de bijbehorende game inbegrepen. Niets meer, niets minder. Dat is schappelijk, voor de richtprijs à 379,99 euro — maar twee tientjes meer dan een “regulier” model en de game bij elkaar.

In dit geval komt dat neer op de Nintendo Switch zoals deze al drie jaar lang standaard geleverd wordt, zij het nu dan dus in een ongekend koddig overkomen. Gamepje erbij en misschien de twee inbegrepen Joy-Cons nu met een kek kleurtje; dat kon al langer.

De eenzame voorloper

De eerder verschenen bundel met Pokémon Let’s Go heeft eenzelfde insteek, maar voelt naar mijn idee minder geslaagd. Het wat ongeïnspireerde dock van de console oogt niet alsof het een bepaalde stijl aanspreekt — het is meer alsof het belaagd is met cookie cutter stickers van Pikachu en Eevee.

Op dat model zagen we wél voor het eerst dat de achterzijde van het Nintendo Switch-tablet uitgedost kon worden met lichtglanzende prenten. Nog altijd in dezelfde, sobere zwarttint, maar nu dus met een subtiel patroon erop gelaserd.

Wat mij betreft was dat een geslaagd experiment. De speciale(re) Switch-uitvoeringen onderscheiden zich hiermee mooi van de norm, zonder compleet uit de toon te zingen tegenover hun standaardbroeders. Uniek, maar nog enigszins ingetogen dus.

De Animal Crossing-editie verbetert precies die formule. Zo prijken ook hier patroontjes achterop het scherm — die zowel ultiem schattig als subtiel zijn — terwijl het misschien nog wel meer meters maakt in het dock-gedeelte.

Weg met de grijze baksteen

Die saaie, donkergrijze baksteen is eindelijk voorzien van een overtuigende make-over. Waar Pokémon simpelweg twee felle animeplaten op het thuisstation van de console plakte, schittert Animal Crossing in simpelheid.

Dit dock pronkt met net-niet-witte basis (een primeur), met daarop lichte pasteltinten en een aandoenlijk tekeningetje van de Nook-familie. Het geheel oogt alsof het je alvast wil verwelkomen in de zalige rust van de franchise.

Voor het eerst zien we hiermee, vanuit Nintendo zelf, dus een geslaagde variatie op dat saaie dock. Dit pastelkleurige blokje is nog altijd herkenbaar als de rustplek voor je game-tablet, maar het staat tenminste ook nog geslaagd in een zachte of zonnige woonkamer. Heel Instagram-able allemaal, dat zeker.

Aan diens achterkant en bijvoorbeeld ook binnenin, omvat het allemaal niet veel meer dan je zou verwachten. Waar Xbox en PlayStation soms een leuke easter egg op hun apparatuur of hardware verwerken, laat Nintendo simpelweg het geheel meer voor zich spreken. Kan ook, maar een verborgen “grapje” hadden we natuurlijk altijd gewaardeerd.

Meer kleur in je Joy-Cons

Tel daarbovenop dat ook de Joy-Cons aan weerszijden op unieke wijze in het thema zijn meegenomen. Pastelgroen en -blauw van hoofdkleur, met op de achterzijde weer dat zachte off white om het geheel bij elkaar te binden.

Datzelfde lichte tintje zien we overigens ook weer terug op de gripplaatjes, die aan de losse Joy-Cons bevestigd kunnen worden. Zo springt je losse (halve) controller toch wel iets sneller uit de line-up met de volgende Mario Party-sessie.

Zelfs de bevestigingslusjes hebben een corresponderend kleurtje gekregen, waar ze anders bijna standaard zakelijk zwart blijven. Miniem detail, maar het zijn toch vaak the little things die dit soort producten überhaupt zo interessant en uniek maken.

Nog iets te druilerig

Het enige waar ik niet per se van in extase ben, is toch het vast blijven klampen aan de zwarte basis van de Nintendo Switch. Met de Animal Crossing-uitvoering lijkt het apparaat nu ook zachtere tinten niet te mijden, maar tóch blijft het geheel wel ietwat donker.

De pookjes, iconische face buttons — nog altijd “fout” geplaatst — en het tabletje zelf; alles blijft zwart. Misschien heeft het iets te maken met de gevestigde orde van on screen controls (waarbij spellen je leren spelen met zwarte knopjes), maar geef toe: dit model had er fantastisch uitgezien met lichtgekleurde knoppen. Of stel je een off white Switch voor — ik ben al lang en breed om.

De vorig jaar verschenen Nintendo Switch Lite schrok daar overigens ook niet voor weg; die kleurrijke “handheld”-varianten van de console beschikken wél over een lichte interface. Waarom zou de volwaardige Switch niet ook mogen genieten van dat soort tintjes? Het voelt als een gemiste kans.

Meer potentie bij de concurrentie

Wat dat betreft zijn Xbox en PlayStation daar, wederom, wat gewaagder in. Vooral de Xbox One heeft deze generatie een reeks sublieme, speciale controllers uitgebracht. Bij het groene kamp gaat het daar juist om exemplaren waar ook veel geëxperimenteerd wordt met alternatief gekleurde knoppen, lettertjes en pookjes.

Wellicht staan dat soort concepten dan haaks op Nintendo’s simpelere ideologie voor hun paradepaardje, maar verdomme, dat kaliber unieke uitvoeringen is vaak wel om voor te smelten. Zie bijvoorbeeld de Sea of Thieves-controller, welke ook ik nog altijd koester als de grootste schat “uit” die game.

Animal Crossing was dé game geweest om de Nintendo Switch helemaal om te gooien met een gelimiteerde uitgave. In zekere zin is dat nog steeds gebeurd, maar ergens doet het ook verlangen naar edities die bewijzen nog net iets “specialer” te gaan. Andere knopjes zouden eens welkom zijn, net zoals een verborgen easter egg of twee.

Dus, wat nu?

Als deze speciale editie iets bewijst voor de Nintendo Switch, is het wel dat Nintendo eindelijk wat losser lijkt te komen in hoe de (volwaardige) Nintendo Switch mag ogen. En dat mocht ook wel, na die drie jaar aan dezelfde druilerigheid. Wat kleurrijke Joy-Cons waren smaakvolle extraatjes, maar het is goed om nu ook meer variatie te zien in de inmiddels welbekende hardware zelf.

De Switch is nog altijd een prachtig stukje game-apparatuur, maar tegenwoordig draait onze game-apparatuur ook voor een groot deel om personificatie — en daarin maakt Nintendo nu dus ook meters. Dit is zonder twijfel de meest unieke en schattigste Nintendo Switch ooit, terwijl het ook hoopvol stemt voor een toekomst met nóg meer alternatieve Switch-edities.

Tot die tijd mogen we ons gelukkig prijzen dat Animal Crossing: New Horizons ons al dit prachtexemplaar heeft mogen brengen.

Nu resteert enkel nog de vraag hoe ik ‘m van mijn vriendin steel. Het liefst zónder dat er een oorlog ontketent tussen onze lieflijke eilandjes…