Analogue Pocket

Game Boy noch emulator

De Analogue Pocket is geen echte Game Boy, maar ook niet echt een digitale emulatie. Het eindproduct zweeft er net tussenin. Deze kant-en-klare handheld is middels een Field Programmable Gate Arrays-systeem (FPGA) aangeleerd om zich nauwgezet te gedragen als een authentieke Game Boy, maar dan in een modern jasje. De handheld oogt misschien klassiek, maar het scherm en de accu zijn van het jaar nu.

Optioneel is middels een microSD-kaart allerlei homebrew op het apparaat af te spelen, maar de Pocket is primair bedoeld voor traditionele ROM-cartridges. Van Nintendo’s Game Boy tot aan de Game Boy Advance; vrijwel alles wordt netjes en native afgespeeld op Analogue’s machinetje. Met behulp van drie los verkrijgbare adapters (à 29,99 dollar stuk) zijn ook Game Gear-, Neo Geo- en Atari Lynx-cartridges te gebruiken.

Los van adapters en dockingstations kost de Analogue Pocket een stevige 219,99 dollar — en dan hebben we het nog niet eens over de stevige verzendkosten en importheffing vanuit de Verenigde Staten. Daarbovenop komen vanuit Analogue zelf voorlopig ook maar kleine voorraden vrij om voor te bestellen, met lange wachttijden bovendien. Ook chique retro-gaming lijdt blijkbaar onder de mondiale chiptekorten; de Pocket is duurder dan volwaardige retro-consoles van Analogue.

Waar vintage en high-tech samenkomen

De Analogue Pocket steekt met diens prijs in als een luxeproduct pur sang. Dat zie je aanvankelijk terug in het chique en ingetogen chassis, maar onder de motorkap schuilt meer. In hedendaagse termen is de hardware geenszins krachtig; wel biedt de Pocket een luxe platform voor draagbare retro-games. Voor vintage-spellen zou je de FPGA-machine haast overpowered kunnen noemen.

Analogue Pocket — Technische specificaties

• SpelcompatibiliteitGame Boy (Color/Advance) ROM-cartridges
• ProcessorAltera Cyclone V (49k LEs) / Altera Cyclone 10 (15k LEs)
• Geheugen3,4 MB BRAM / 2x 16 MB pseudo-SRAM / 64 MB SDRAM / 256 KB SRAM
• DisplaytechnologieLTPS LCD, backlit
• Schermgrootte3,5 inch
• Resolutie1600 x 1440 pixels (10:9)
• Schermverversing30 ~ 62 Hz, variabele refresh rate
• Accu4.300 mAh lithium-ion
• Accuduur6-10 uur gaming, 10+ uur in slaapstand
• LuidsprekersStereo speakers
• Poorten3,5 mm audio-uit, USB-C, Nintendo Game Link
• Optionele opslagUitbreidbaar met microSD-kaart
• BouwmateriaalKunststof, Gorilla Glass
• Gewicht276 gram
• Afmetingen86 x 149 x 22 millimeter (breedte x lengte x hoogte)

Met al die moderne hardware wil Analogue maar één ding bereiken: de retro-handheld van nu. Niets minder, maar ook zeker niet te veel meer. De Pocket biedt amper eigen functionaliteiten in, laat staan netwerkmogelijkheden of een veelzijdig besturingssysteem. Het apparaat is simpelweg een portaal naar je oude spellen, zonder al te poespas daaromheen. Die ouderwetse doelgerichtheid mag gevierd worden in het era van smart-koelkasten.

Een klein beetje extra

Wel bakt Analogue een lekker moderne sluimermodus in, waarin spellen gepauzeerd aan kunnen blijven staan als de Analogue voor een langere poos weggelegd wordt. Wat mij betreft een nette feature, die niet al te intrusief voelt richting de nostalgische factor. Een spelletje efficiënter pauzeren, komt het speelgemak enkel tegemoet. Om nog maar niet te spreken over het verbeterde accurendement.

Nanoloop, het ingebakken bibliotheek en sample-studio van Game Boy-geluidjes, is wel een compleet geval apart. De gemiddelde retro-liefhebber zal er weinig mee doen, maar in theorie kan de Pocket zich ook een waarheidsgetrouw chiptune-instrument wanen. Als FPGA-machine is het apparaat immers in staat om precies dezelfde bliepjes te genereren als Nintendo’s machines — nu ook met ingebakken mogelijkheid om die te in een ‘sequence’ uit te spuwen. Analogue biedt zelfs adapterkabels aan om de USB-C-poort van de Pocket om te zetten naar verschillende vormen van MIDI-signalen.

De inclusie van Nanoloop is geinig om eens mee aan te klooien, maar het zijn vooral de gasten van chiptune-collectieven als EINDBAAS die er écht iets aan hebben.

Lekker Nintendo-en

Los van de spaarzame extra’s, schittert de Pocket vooral in één aspect: retro-games naar het nu brengen. Prik er een stokoude cartridge in, en het wérkt. Afgezien van enkele extreem nichegebonden of regio-exclusieve games — Analogue sleutelt vrijwel voortdurend aan compatibiliteit — bootst het perfect Nintendo’s originelen na. Zelfs een originele Game Link-connector is volledig native in te zetten met andere Game Boy-systemen of Pocket-achtige apparaten.

In zowel beeldkwaliteit, prettige speakers en accuduur is de Pocket behoorlijk riant — meer dan Nintendo ooit waarmaakte. Ongeacht generatie worden games kleurrijker dan ooit op het beeld getoverd, zonder in te leveren op waarheidsgetrouwe nostalgie. Dat terwijl de machine urenlang door kan blijven pompen én vlot oplaadt met USB-C. Wie een beetje zuiver omgaat in het gebruik, kan makkelijk acht uur aan Yoshi’s Island op één lading klokken.

Tel je daarbij dat de Pocket ook makkelijk een dag of twee in rust kan liggen, zónder een spel af te moeten sluiten, en je begrijpt hoe dit systeem al snel je oude handheld overstijgt.

Een prachtscherm voor stokoude spellen

Het gros van de overtuigingskracht van de Analogue Pocket zit toch in het display. Dit 3,5 inch grote scherm komt met 1600 bij 1440 pixels resolutie (een tienvoud van de originele Game Boy), goed voor een haarscherpe 615 pixels per inch. Nog nooit was de allereerste Tetris zo ontiegelijk scherp.

Het scherm is daarnaast geijkt om waarheidsgetrouwe scherpte en kleurinstellingen uit te stralen. Ingebakken in de Pocket zitten bovendien meerdere beeldprofielen om verschillende handhelds na te bootsen, maar ook een crispy en ongefilterde beelduitvoer. Zo speel je oude games “net als vroeger” of geniet je van een bizar scherpe moderne vertolking van het oude spul. Al met al resulteert het in een authentieke, maar heldere hit nostalgie.

Optioneel kunnen gebruikers ook zelf wat tweaks loslaten op het scherm — hoofdzakelijk zaken als scherpte en pixel blending — al zal het zelden nodig zijn. Zowel oudere pixel art als de faux-3D-effecten van de Game Boy Advance ogen standaard al bijzonder fraai.

Extra relevant voor retro-liefhebbers: het scherm biedt een variabele refresh rate, waardoor de Pocket altijd de juiste beeldverversing voor elke game ondersteunt. Hierdoor kom je nooit te zitten met haperige prestaties of halve frames; tenzij dat oorspronkelijk ook gebeurde op Nintendo’s hardware. Ongeacht de cartridge, beweegt het beeld ‘zoals het hoort’. Dat went in een oogopslag, zeker met een prachtbeeld als dit.

De charmante baksteen

Om de stevigheid van Nintendo’s originele Game Boy — toch de Nokia 3310 van de game-industrie — na te bootsen, is het scherm afgetopt met een ferme laag Gorilla Glass. Echt naadloos geïntegreerd voelt het dikke glaspaneel niet; wel voorziet het ruim in wat integriteit. Ik geef het niet graag toe, maar mijn Pocket heeft al een aardige val zonder overleeft, zonder schram of stoot bovendien.

Wel valt op dat het plastic chassis gevoelig is voor vetvlekken en minuscule krasjes, in ieder geval wat betreft de zwarte finish. Een beetje voorzichtigheid is geboden bij het vervoer, wil je het systeem langer in optima forma houden. Niet voor niets biedt Analogue zelf stevige draagkoffertjes aan, al komen ook die met een stevige 29,99 dollar meerprijs. Zelfs de officiële screen protector, zij het van tempered glass, kost 15,99 dollar.

Over de bouw van de Analoge Pocket is sowieso het een en ander te doen. In vorm spiegelt de handheld een Game Boy Color, met alle positieve en nostalgische assocatie van dien. Het apparaat is verder slank en modern geschapen, maar blijkt aardig rigide in de tast. Bijtijds oogt het brutalistisch en ook de stevige 276 gram voelt wat log, maar dat maakt de Pocket stiekem ook wel een charmant blokje.

Het gevoel van vroeger?

Ook de toetsen emuleren het gevoel van de Game Boy Color — niet zo zeer de originele Game Boy. Zeker de A- en B-toetsen (en de X- en Y- voor andere handhelds) hebben een relatief wollige feedback, zij het voorlopig meer gedefiniëerder dan de versleten Nintendo op zolder. Loop je op de Pocket flink door Pokémon-gevechten te bashen, dan blijkt ook dat gevoel bijzonder authentiek.

Nintendo’s iconische vierpuntsdruktoets wordt ook nagebootst, al ligt het resultaat mogelijk niet iedereen. Qua vorm en drukgevoel is het allemaal in orde; wel blijkt de responsiviteit wat gevoelig. De knoppen activeren soms vroeger dan je zou verwachten. Dat is uiteindelijk een kwestie van gewenning, maar het verschil met het bronmateriaal is goed merkbaar.

De L- en R-rugtoetsen zijn naar Advance-standaard uiteraard ook aanwezig, al vallen ze wel wat krampachtig uit op de Analogue Pocket. Door het slanke design hebben de bumpers flink wat ruimte in moeten leveren, misschien wat té veel voor gamers met lange tengels. Oncomfortabel is de Analogue Pocket zeker niet te noemen, maar veelvoudig gebruik van de rugtoetsen wil wel eens tot een krampje leiden.

Hetzelfde gaat helaas ook op voor enkele andere drukkertjes. Start, Select en een eigen Analogue-knop werken prettig, maar de volumetoetsen en de ‘Hold’-knop op de zijde zijn wat priegelig. Wie even snel het volume (of de schermhelderheid) op wil krikken, moet het apparaat soms op een venijnige manier inknijpen. Zoiets doet uiteraard amper af van de daadwerkelijke speelervaring, maar het moet gezegd worden.

Gemoderniseerd en, op papier, makkelijk uit te breiden

Met een oude handheld in een nieuw jasje komt ook de mogelijkheid om verder uit te breiden. Net als Nintendo’s meest recente console kan ook de Analogue Pocket in een dockingstation geplaatst worden om uitversterkt te worden. Daarmee is niet alleen een 1080p-weergave over HDMI naar een grote televisie te lussen; ook (draadloze) controllers kunnen direct op het dock aangesloten worden.

Jammerlijk aan al die features is dat ze, middels het Analogue Dock, achter een eigen paywall van zeker 99,99 dollar zijn beland. Op papier is de Analogue Pocket een buitengewoon sterke manier om Game Boy-games naar het heden te brengen, bijvoorbeeld ook voor content creators en streamers — maar helaas. Voor al die functionaliteiten is een extra accessoire vereist; een beetje USB-C-hub wordt door de Pocket niet herkend.

In die zin merk je dat Analogue iets exclusiever om wil gaan met de hardware en diens uitbreidbaarheid. Vergelijk het met Valve, welke van het huiseigen Steam Deck recentelijk zélf al opmerkte dat een doorsnee USB-hub hetzelfde kan als hun eigen Dock. Een beetje video-uitvoer hoeft niet moeilijk te worden. Een dergelijke “open” houding hoef je van Analogue niet te verwachten, enkel een meerprijs.

Conclusie

De Analogue Pocket staat fier op zichzelf als een begeerlijke retro-machine. Niet alleen is de handheld doordacht in elkaar gestoken, het biedt originele cartridges een waardig en vooral gemoderniseerd thuis. Dat alles zonder ooit uit te wijken naar goedkope of onrealistische emulatie: dit is de real deal.

De Pocket is flink aan de prijs en komt met lange wachtlijsten, maar voor fervente Game Boy-veteranen is dat niet te hoog gegrepen. Wie de originele cartridges waarheidsgetrouw en scherper dan ooit wil herbeleven, is hier aan het juiste adres. Alleen dat ontiegelijk heldere, haast crispy scherm biedt al genoeg overtuigingsfactor op zichzelf.

Toegegeven, ook de Analogue Pocket kent soms wat ruwe randjes. Niet elke toets voelt even authentiek en ook in uitbreidbaarheid houdt Analogue veel extraatjes achter de hand. Dat is jammer, maar absoluut geen doodzonde — fair game, zelfs. Zolang de Pocket nul concurrentie kent als ‘nieuwe oude’ handheld, kan vrijwel niemand Analogue iets maken. Vooralsnog is dit simpelweg “de beste Game Boy” van nu.